Δανείζομαι το παρακάτω post από ομότιτλο άρθρο στη Wikipedia που στηρίζεται στο βιβλίο του Νίκου Σαραντάκου “Γλώσσα μετ' εμποδίων” (2007).
Το ότι η Ελληνική δεν έγινε επίσημη γλώσσα των ΗΠΑ για μία ψήφο ή ότι δεν έγινε παγκόσμια επίσημη γλώσσα για τον ίδιο λόγο είναι ένας
αστικός μύθος.
Στην επικρατέστερη εκδοχή του, ο μύθος αναφέρει ότι τα Ελληνικά παραλίγο να γίνουν η επίσημη γλώσσα των ΗΠΑ και πως έχασαν σε σχετική ψηφοφορία για μία ψήφο. Η ψηφοφορία αυτή (σύμφωνα πάντα με τον μύθο) έλαβε χώρα περί το τέλος του 18ου αιώνα, μετά το τέλος του πολέμου της Ανεξαρτησίας.
Ο ίδιος μύθος κυκλοφορεί και για άλλες γλώσσες εκτός της Ελληνικής, όπως για τη Γερμανική, την Ισπανική, την Γαλλική και την Εβραϊκή.
Στην πραγματικότητα ποτέ δεν έγινε τέτοια ψηφοφορία στις ΗΠΑ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν επίσημη γλώσσα αλλά η Αγγλική χρησιμοποιείται
de facto, χωρίς καμία συγκεκριμένη απόφαση. Μόνο ορισμένες πολιτείες έχουν θεσπίσει επίσημη γλώσσα. Άλλωστε είναι απλά αδύνατο οι πρώτοι Αμερικανοί που μιλούσαν στην πλειοψηφία τους Αγγλικά και ήταν εντελώς Αγγλοσάξονες και Αγγλοθρεμμένοι (η επανάσταση έγινε για λόγους φοροαπαλλαγής) να διάλεγαν άλλη γλώσσα για το κράτος τους. Ακόμα και αν το έκαναν, οι πολίτες των ΗΠΑ θα το ακύρωναν πολύ γρήγορα στην πράξη.
Το πιο πιθανό είναι ο μύθος να προήλθε από ένα πραγματικό περιστατικό: Μια ομάδα Γερμανών από τη Βιρτζίνια, το 1795, είχαν ζητήσει να υπάρχουν κάποιοι νόμοι γραμμένοι όχι μόνο στα Αγγλικά αλλά και στα Γερμανικά, κάτι το οποίο δεν έγινε δεκτό σε μια ψηφοφορία που σημαδεύτηκε από την αρνητική ψήφο του γερμανόφωνου λουθηρανού ιερέα Φρέντερικ Μούλενμπεργκ (Frederick Muhlenberg).
Ένα άλλο σχετικό γεγονός είναι ότι μετά την ανεξαρτητοποίηση των ΗΠΑ υπήρξαν κάποιες σκέψεις μήπως θα έπρεπε να υιοθετηθεί μια άλλη επίσημη γλώσσα στη θέση των Αγγλικών (της γλώσσας των εχθρών εκείνη την εποχή). Εκεί μπορεί να έγινε ένα πρόχειρο brainstorming και να έπεσαν ιδέες για τα Γαλλικά (η Γαλλία ήταν πολύτιμη σύμμαχος) ή τα Γερμανικά (οι Γερμανοί ήταν η δεύτερη σε δύναμη πληθυσμιακή ομάδα λευκών) ή τα Αρχαία Ελληνικά (πολλοί από τους πατέρες του Αμερικανικού έθνους είχαν κλασική παιδεία, όπως ο Thomas Jefferson) ή ακόμα τα Εβραϊκά (οι περισσότεροι Founding Fathers ήταν Μασόνοι).
Το θέμα είναι ότι αυτές οι σκέψεις –αν έγιναν, που δεν αποκλείεται- δεν συζητήθηκαν ποτέ στα σοβαρά και σίγουρα δεν έγινε ποτέ καμιά ψηφοφορία.
Στις ΗΠΑ ο αστικός αυτός μύθος είναι ελάχιστα γνωστός και μόνο στην εκδοχή που αφορά τα Γερμανικά. Όσον αφορά τα Ελληνικά να έχουν “παίξει” για επίσημη γλώσσα της Αμερικής είναι αστικός μύθος που κυκλοφορεί μόνο στην Ελλάδα.
Συνεπώς, “this Myth IS BUSTED”!
Ενημέρωση, Αύγουστος 2016:
Μερικές πρόσθετες πληροφορίες που προέκυψαν διερευνώντας μια αναφορά στο βιβλίο
American Language του H.L. Mencken.
Φαίνεται πως η αρχική πηγή αυτού του αστικού μύθου ήταν μια ιδέα που πραγματικά υπήρξε και «έπεσε στο τραπέζι» από τον Μαρκήσιο
François-Jean de Chastellux.
Ο εν λόγω μαρκήσιος ήταν Γάλλος φιλόσοφος, μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας, ταξιδιωτικός συγγραφέας και στρατηγός. Υπήρξε ο στρατιωτικός σύνδεσμος ανάμεσα στο Γαλλικό εκστρατευτικό σώμα (που βοηθούσε του Αμερικανούς επαναστάτες) και τον Τζωρτζ Ουάσινγκτον.
Η πρόταση του de Chastellux για τη χρήση των Ελληνικών διατυπώθηκε φευγαλέα (μάλλον προς τον Τζέφερσον) και ποτέ δεν συζητήθηκε σοβαρά ούτε, βέβαια, πέρασε ποτέ από ψηφοφορία.
Ο Αμερικανός διανοούμενος του 19ου αιώνα
Charles Astor Bristed στο έργο του "The English language in America" αναφέρει πως τελικά επικράτησε η άποψη ότι ήταν προτιμότερο να κρατήσουν οι Αμερικανοί τη γλώσσα τους και να αναγκαστούν οι Εγγλέζοι να υιοθετήσουν τα Ελληνικά!
Στο ευφυολόγημα αυτό του Bristed παραπέμπουν πολλές νεώτερες ιστορίες της Αμερικανικής γλώσσας, αρχής γενομένης από το
The American Language: An Inquiry Into the Development of English in the United States (1919) του H.L. Mencken (που θεωρείται ακόμα ένα από τα 10 κορυφαία non-fiction βιβλία).
Τελικά αυτή ιστορία με τα Ελληνικά στην Αμερική δεν είναι και τόσο μύθος. Απλά, δεν συζητήθηκε ποτέ σοβαρά.
