Showing posts with label Αξιολογησεις. Show all posts
Showing posts with label Αξιολογησεις. Show all posts

15.11.18

Οι κορυφαίες μη Αγγλόφωνες ταινίες

Οι 100 καλύτερες μη αγγλόφωνες ταινίες όλων των εποχών , σύμφωνα με το BBC (Νοέμβριος 2018).
Μόνο μία Ελληνική. Στην τελευταία θέση...


100. Τοπίο στην Ομίχλη (Theo Angelopoulos, 1988)
 99. Στάχτες και Διαμάντια (Andrzej Wajda, 1958)
 98. In the Heat of the Sun (Jiang Wen, 1994)
 97. Η Γεύση του Κερασιού (Abbas Kiarostami, 1997)
 96. Shoah (Claude Lanzmann, 1985)
 95. Floating Clouds (Mikio Naruse, 1955)
 94. Πού Είναι το Σπίτι του Φίλου μου; (Abbas Kiarostami, 1987)
 93. Σήκωσε τα Κόκκινα Φανάρια (Zhang Yimou, 1991)
 92. Σκηνές από ένα Γάμο (Ingmar Bergman, 1973)
 91. Ριφιφί (Jules Dassin, 1955)
 90. Χιροσίμα Αγάπη μου (Alain Resnais, 1959)
 89. Άγριες Φράουλες(Ingmar Bergman, 1957)
 88. H Ιστορία του Τελευταίου Χρυσάνθεμου (Kenji Mizoguchi, 1939)
 87. Νύχτες της Καμπίρια (Federico Fellini, 1957)
 86. La Jetée (Chris Marker, 1962)
 85. Umberto D (Vittorio de Sica, 1952)
 84. Η Κρυφή Γοητεία της Μπουρζουαζίας (Luis Buñuel, 1972)
 83. Λα Στράντα (Federico Fellini, 1954)
 82. Αμελί (Jean-Pierre Jeunet, 2001)
 81. Celine and Julie go Boating (Jacques Rivette, 1974)
 80. The Young and the Damned (Luis Buñuel, 1950)
 79. Ραν (Akira Kurosawa, 1985)
 78. Τίγρης και Δράκος (Ang Lee, 2000)
 77. Ο Κομφορμίστας (Bernardo Bertolucci, 1970)
 76. Θέλω και τη Μαμά σου  (Alfonso Cuarón, 2001)
 75. Η Ωραία της Ημέρας (Luis Buñuel, 1967)
 74. Ο Τρελός Πιερό (Jean-Luc Godard, 1965)
 73. Ο Άνθρωπος με την Κινηματογραφική Μηχανή (Dziga Vertov, 1929)
 72. Ikiru (Akira Kurosawa, 1952)
 71. Ευτυχισμένοι Μαζί (Wong Kar-wai, 1997)
 70. Η Έκλειψη (Michelangelo Antonioni, 1962)
 69. Αγάπη [Amour] (Michael Haneke, 2012)
 68. Ουγκέτσου Μονογκατάρι (Kenji Mizoguchi, 1953)
 67. Ο Εξολοθρευτής Άγγελος (Luis Buñuel, 1962)
 66. Ο Φόβος Τρώει τα Σωθικά (Rainer Werner Fassbinder, 1973)
 65. Ordet (Carl Theodor Dreyer, 1955)
 64. Τρία Χρώματα: Μπλε (Krzysztof Kieślowski, 1993)
 63. Άνοιξη στη Μικρή Πόλη (Fei Mu, 1948)
 62. Touki Bouki (Djibril Diop Mambéty, 1973)
 61. Sansho the Bailiff (Kenji Mizoguchi, 1954)
 60. Περιφρόνηση (Jean-Luc Godard, 1963)
 59. Έλα να Δεις (Elem Klimov, 1985)
 58. Τα Σκουλαρίκια της Μαντάμ Ντε... (Max Ophüls, 1953)
 57. Σολάρις (Andrei Tarkovsky, 1972)
 56. Chungking Express (Wong Kar-wai, 1994)
 55. Ζυλ και Ζιμ (François Truffaut, 1962)
 54. Φαΐ, Ποτό, Αρσενικό, Θηλυκό (Ang Lee, 1994)
 53. Το Τέλος της Άνοιξης (Yasujirô Ozu, 1949)
 52. Στην τύχη ο Μπαλταζάρ [Au Hasard Balthazar] (Robert Bresson, 1966)
 51. Οι Ομπρέλες του Χερβούργου (Jacques Demy, 1964)
 50. Αταλάντη  [L’Atalante] (Jean Vigo, 1934)
 49. Στάλκερ (Andrei Tarkovsky, 1979)
 48. Βιρδιάνα (Luis Buñuel, 1961)
 47. 4 Μήνες, 3 Εβδομάδες και δυο Μέρες (Cristian Mungiu, 2007)
 46. Τα Παιδιά του Παραδείσου (Marcel Carné, 1945)
 45. Η Περιπέτεια (Michelangelo Antonioni, 1960)
 44. Η Κλεό από τις 5 στις 7 (Agnès Varda, 1962)
 43. Beau Travail (Claire Denis, 1999)
 42. Η Πόλη του Θεού (Fernando Meirelles, Kátia Lund, 2002)
 41. Να Ζεις (Zhang Yimou, 1994)
 40. Αντρέι Ρουμπλιώφ (Andrei Tarkovsky, 1966)
 39.  Close-Up (Abbas Kiarostami, 1990)
 38. A Brighter Summer Day (Edward Yang, 1991)
 37. Το Ταξίδι στη Χώρα των Θαυμάτων [Spirited Away] (Hayao Miyazaki, 2001)
 36. Η Μεγάλη Χίμαιρα (Jean Renoir, 1937)
 35. Ο Γατόπαρδος (Luchino Visconti, 1963)
 34. Τα Φτερά του Έρωτα (Wim Wenders, 1987)
 33. Playtime (Jacques Tati, 1967)
 32. Όλα για τη Μητέρα μουr (Pedro Almodóvar, 1999)
 31. Οι Ζωές των Άλλων (Florian Henckel von Donnersmarck, 2006)
 30. Η Έβδομη Σφραγίδα (Ingmar Bergman, 1957)
 29. Oldboy (Park Chan-wook, 2003)
 28. Φάνι και Αλέξανδρος (Ingmar Bergman, 1982)
 27. Το Πνεύμα του Μελισσιού (Victor Erice, 1973)
 26. Σινεμά ο Παράδεισος (Giuseppe Tornatore, 1988)
 25. Yi Yi (Edward Yang, 2000)
 24. Το Θωρηκτό Ποτέμκιν (Sergei M Eisenstein, 1925)
 23. Το Πάθος της Ζαν ντ’ Αρκ (Carl Theodor Dreyer, 1928)
 22. Ο Λαβύρινθος του Πάνα (Guillermo del Toro, 2006)
 21. Ένας Χωρισμός (Asghar Farhadi, 2011)
 20. Ο Καθρέφτης (Andrei Tarkovsky, 1974)
 19. Η Μάχη του Αλγερίου (Gillo Pontecorvo, 1966)
 18. Η Πόλη της Θλίψης (Hou Hsiao-hsien, 1989)
 17. Αγκίρε, η Οργή του Θεού (Werner Herzog, 1972)
 16. Metropolis (Fritz Lang, 1927)
 15. Pather Panchali (Satyajit Ray, 1955)
 14. Jeanne Dielman, 23 Quai du Commerce,1080 Bruxelles (Chantal Akerman, 1975)
 13. M (Fritz Lang, 1931)
 12. Αντίο Παλλακίδα μου (Chen Kaige, 1993)
 11. Με Κομμένη την Ανάσα (Jean-Luc Godard, 1960)
 10. La Dolce Vita (Federico Fellini, 1960)
 9. Ερωτική επιθυμία (Wong Kar-wai, 2000)
 8. Τα 400 Χτυπήματα (François Truffaut, 1959)
 7. 8 1/2 (Federico Fellini, 1963)
 6. Περσόνα (Ingmar Bergman, 1966)
 5. Οι Κανόνες του Παιχνιδιού (Jean Renoir, 1939)
 4. Ρασομόν (Akira Kurosawa, 1950)
 3. Τόκιο Στόρυ (Yasujirô Ozu, 1953)
 2. Ο Κλέφτης Ποδηλάτων (Vittorio de Sica, 1948)
 1. Οι Εφτά Σαμουράι (Akira Kurosawa, 1954)


27.9.17

Τα πιο πολυψηφισμένα γνωμικά στο Γνωμικολογικόν.

Οι τριάντα φράσεις που αρέσουν περισσότερο   με βάση τις ψήφους που έχουν μαζέψει τα τελευταία τέσσερα χρόνια από τους επισκέπτες του site.
Εξαιρούνται αποφθέγματα από Καζαντζάκη και Ελύτη που είναι κυριολεκτικά εκτός συναγωνισμού (διαφορετικά αυτοί οι δύο θα μονοπωλούσαν ολόκληρη τη λίστα!)


• Ό,τι δεν με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό.
  - Νίτσε (1752 ψήφοι)

• Aρκεί ένα λεπτό για να ερωτευθείς, μια ώρα για να συμπαθήσεις και μια μέρα για ν΄αγαπήσεις. Όμως μια ολόκληρη ζωή δεν αρκεί για να ξεχάσεις.
  - Όσκαρ Ουάιλντ (1568 ψήφοι)

• Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν, μετά τους νικάς.
  - Γκάντι (1451 ψήφοι)

• Ο ανώτερος άνθρωπος έχει απαιτήσεις από τον εαυτό του. Ο κατώτερος άνθρωπος από τους άλλους.
  - Κομφούκιος (1209 ψήφοι)

• Αν αγαπάς κάποιον άσ’ τον να φύγει! Αν γυρίσει πίσω, είναι δικός σου! Αν δεν γυρίσει, δεν ήταν ποτέ!
  - Χαλίλ Γκιμπράν (1108 ψήφοι)

• Να είσαι ο εαυτός σου, όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι.
  - Όσκαρ Ουάιλντ (1090 ψήφοι)

• Πρέπει να είσαι ο εαυτός σου και όχι αυτός που θέλουν οι άλλοι.
  - Νίτσε (1085 ψήφοι)

• Ουκ εν τω πολλώ το ευ, αλλ’ εν τω ευ το πολύ.
  - Αριστοτέλης (1070 ψήφοι)

• Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και ως προς το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες.
   - Αϊνστάιν (1001 ψήφοι)

• Καλύτερα ένα άθλιο τέλος παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος.
  - Καρλ Μαρξ (950 ψήφοι)

• Μ’ αρέσει ο Χριστός σας. Δεν μ’ αρέσουν οι χριστιανοί σας. Οι χριστιανοί σας είναι τόσο διαφορετικοί από τον Χριστό.
  - Γκάντι           (907 ψήφοι)

• Εν οίδα ότι ουδέν οίδα.
  - Σωκράτης (898 ψήφοι)

• Κανείς δεν μπορεί να με πληγώσει χωρίς τη συγκατάθεσή μου.
  - Γκάντι          (880 ψήφοι)

• Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου φαίνεται απ’ αυτό που θεωρεί αστείο.
  - Γκαίτε (878 ψήφοι)

• Η μοναξιά είναι για το πνεύμα ό,τι η νηστεία για το σώμα: θανάσιμη όταν κρατήσει πολύ, αλλά αναγκαία.
  - Βωβενάργκ (878 ψήφοι)

• Τα εφτά που δεν πρέπει να έχεις: Πλούτο χωρίς μόχθο, Γνώση χωρίς χαρακτήρα, Πολιτική χωρίς αρχές, Απόλαυση χωρίς συναίσθημα, Εμπόριο χωρίς ήθος, Επιστήμη χωρίς ανθρωπιά, Αγάπη χωρίς θυσία.
  - Γκάντι (872 ψήφοι)

• Αν οι Έλληνες αποκτήσουν μόρφωση και ενότητα, αλίμονό μας.
  - Τσώρτσιλ (845 ψήφοι)

• Η πιο μεγάλη τέχνη είναι να ξέρεις να αποχωρείς την κατάλληλη στιγμή.
  - Νίτσε (836 ψήφοι)

• Πολύ μακιγιάζ και λίγα ρούχα, αποτελούν πάντα ένα αλάνθαστο σημάδι απελπισίας σε μια γυναίκα.
  - Όσκαρ Ουάιλντ (806 ψήφοι)

• Το να αγαπιέσαι πολύ από κάποιον σου δίνει δύναμη, ενώ το να αγαπάς πολύ κάποιον σου δίνει θάρρος.
  - Λάο Τσε (793 ψήφοι)

• Το πραγματικό αρσενικό είναι μονογαμικό.
  - Φρόυντ (785 ψήφοι)

• Μια φορά υπάρχουμε, δεν υπάρχει τρόπος να υπάρξουμε δυο φορές και μάλλον δεν θα υπάρξουμε ξανά ποτέ. Κι εσύ που δεν εξουσιάζεις το αύριο, αναβάλλεις τη χαρά. Και η ζωή πάει χαμένη με τις αναβολές και ο καθένας πεθαίνει απασχολημένος.
  - Επίκουρος (776 ψήφοι)

• Φιλία εστί μία ψυχή εν δυσί σώμασιν ενοικουμένη.
  - Αριστοτέλης (773 ψήφοι)

• Τη μέρα που η δύναμη της αγάπης θα υπερνικήσει την αγάπη της δύναμης, ο κόσμος θα γνωρίσει την ειρήνη.
  - Γκάντι (758 ψήφοι)

• Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος.
  - Καλλίμαχος (755 ψήφοι)

• Μίλα μου ψιθυριστά, αν μου μιλάς γι’ αγάπη.
  - Σαίξπηρ (752 ψήφοι)

• Αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, όμως αυτός που δεν αγωνίζεται ήδη έχει χάσει.
  - Μπρεχτ (745 ψήφοι)

• Ό,τι δεν λύεται κόπτεται.
  - Μέγας Αλέξανδρος         (737 ψήφοι)

• Κανένας δεν αξίζει τα δάκρυά σου, αλλά όποιος και να τα ‘ξιζε, δεν θα σε έκανε να κλάψεις.
  - Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές                                (733 ψήφοι)

• Να συγχωρείς τους εχθρούς σου. Αυτό τους κάνει να σε μισούν περισσότερο.
  - Όσκαρ Ουάιλντ (732 ψήφοι)

• Όταν δυο άνθρωποι μαλώνουν, φταίει εκείνος που είναι πιο έξυπνος.
  - Γκαίτε (709 ψήφοι)

19.8.17

Δώδεκα λόγοι για τους οποίους δεν δημοσιεύονται δικά σας γνωμικά στο Γνωμικολογικόν

Πολύ συχνά,  οι φίλοι του Γνωμικολογικού μου στέλνουν δικά τους γνωμικά για να συμπεριληφθούν στην ιστοσελίδα. Και έρχομαι σε δύσκολη θέση επειδή πρέπει να αρνηθώ παρόλο που, μερικές φορές,  κάποια από αυτά είναι αξιόλογα.

Λέγοντας «δικά τους γνωμικά» δεν εννοώ γνωμικά από την προσωπική τους συλλογή  με  φράσεις από διάφορες πηγές (αυτά δημοσιεύονται), αλλά δικές τους προσωπικές σκέψεις διατυπωμένες σε αποφθεγματικό ύφος.
Ονομάζω αυτήν την κατηγορία φράσεων «Προσωπικούς Αφορισμούς».

Η πολιτική της ιστοσελίδας σε αυτό το θέμα είναι απλή:
προσωπικοί αφορισμοί δεν δημοσιεύονται στο Γνωμικολογικόν.

Καταρχήν να ξεκαθαρίσω  ότι δεν βλέπω αυτή την έφεση για συγγραφή αφορισμών σαν κάποια ενοχλητική ιδιορρυθμία. Κάθε άλλο. Για ένα σκεπτόμενο άνθρωπο, που του αρέσει να διαβάζει και να μαθαίνει, το να καθίσει και να «αποτυπώσει στο χαρτί» δικές του σκέψεις είναι μια φυσιολογική εξέλιξη.  
Ειδικά  κάποιος που του αρέσουν τα γνωμικά  και έχει ασχοληθεί μ' αυτά (έχοντας ξεψαχνίσει πιθανότατα  το Γνωμικολογικόν), αναπόφευκτα επηρεάζεται: Μπαίνει σε μια λογική αποφθεγματικής έκφρασης και  είναι αναμενόμενο να σκεφτεί κάποια στιγμή κάτι δικό του που θεωρεί έξυπνο, πρωτότυπο και άξιο να συμπεριληφθεί στην ιστοσελίδα. Είναι όπως όταν διαβάζει κανείς ποίηση: μετά από λίγο έχει τη διάθεση να γράψει ένα δικό του ποίημα.

Επιπλέον το γνωμικό είναι σχετικά εύκολο. Το φορμάρισμα  μιας σκέψης σε ένα σύντομο, αφορισμό δεν έχει  ιδιαίτερη δυσκολία, αντίθετα με κάτι πιο απαιτητικό όπως ένα ποίημα  ή ένα πεζογράφημα. Και από τη στιγμή που κάποιος θέλει να διαδώσει τους αφορισμούς του, είναι λογικό να σκεφτεί ότι αυτό μπορεί να γίνει μέσα από το Γνωμικολογικόν.

Αλλά, δυστυχώς, αυτή η δυνατότητα δεν υπάρχει.  Η απάντηση που δίνω στα αιτήματα για δημοσίευση προσωπικών αφορισμών είναι στερεότυπη: «για πολλούς και διαφόρους λόγους στον Γνωμικολογικόν δεν δημοσιεύονται...» ή κάτι τέτοιο.

Υποθέτω ότι κανένας δεν δέχεται  με ιδιαίτερη ευχαρίστηση αυτήν την άρνηση και δεν μου αρέσει που έρχομαι σ' αυτήν τη δύσκολη θέση. Και με στεναχωρεί ιδιαίτερα γιατί πρόκειται για ανθρώπους που είναι κατά τεκμήριον φίλοι του Γνωμικολογικού και μου κάνουν την τιμή να θεωρούν το site ένα καλό βήμα για να προβάλλουν τη σκέψη τους. Είναι καιρός τώρα που θέλω να ξεκαθαρίσω περισσότερο αυτό το θέμα αλλά δεν έβρισκα το χρόνο και τις λέξεις. Νομίζω πως τώρα έφτασε η στιγμή και σκοπεύω να το κάνω σε αυτήν εδώ την ανάρτηση δίνοντας μια εξήγηση για το ποιοι είναι τέλος πάντων αυτοί «οι πολλοί και διάφοροι λόγοι».

Δεν δέχομαι, λοιπόν, προσωπικούς αφορισμούς για τους εξής λόγους:

1. Δεν θέλω να κάνω τον λογοκριτή

Αν δεχόμουν προσωπικούς αφορισμούς  θα ήμουν αναγκασμένος να  απορρίπτω  ένα μεγάλος μέρος των γνωμικών που μου στέλνουν (πάνω από τα μισά) ως ακατάλληλα για δημοσίευση, επειδή είναι είτε ρατσιστικά είτε υβριστικά είτε βωμολοχικά  είτε  προκατειλημμένα είτε σεξιστικά είτε ακραία (πολιτικά). Είτε όλα αυτά μαζί.
Θα μπορούσε βεβαίως κάποιος να μου πει «ποιος είσαι εσύ ρε φίλε που θα κρίνεις το γνωμικό μου ακατάλληλο». Ε, αυτό ακριβώς θέλω να αποφύγω. Παρελθέτω απ' εμού το ποτήριον του λογοκριτού.



2. Δεν θέλω να κάνω τον επιμελητή/διορθωτή κειμένων

Πολλά από αυτά που μου στέλνουν είναι ανορθόγραφα ή ασύντακτα  ή με ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ή σε greeklish ή απλώς κακογραμμένα, και θα έπρεπε να τα διορθώνω αν έπρεπε να τα δημοσιεύω (προκαλώντας ενδεχομένως την μήνιν του συγγραφέως).
Κάποιοι, πολύ ευγενικά, με προτρέπουν  «...βεβαίως, θα κάνετε εσείς τις απαραίτητες διορθώσεις...». Όχι, επιλέγω να μην τις κάνω.



3. Δεν θέλω να δημοσιεύω κοινοτοπίες

Κάμποσα από αυτά μου μου στέλνουν είναι  χιλιοειπωμένα ή αυτονόητα. Παράδειγμα:  «η φιλία είναι πολύ σπουδαίο πράγμα στη ζωή ενός ανθρώπου». Άλλο: «ο έρωτας είναι η χαρά της ζωής».  
Δεν θέλω  στα καλά καθούμενα να  πρέπει να οργανώνω τις άμυνές μου εναντίον του περιττού, του βαρετού και του κοινότοπου.



4. Δεν θέλω να ασχολούμαι με ασυναρτησίες

Δεν θέλω να μπαίνω στη διαδικασία να προσπαθώ να καταλάβω «τι θέλει να πει ο ποιητής».  Αρκετά  από αυτά που μου στέλνουν (ευτυχώς, όχι πάρα πολλά) δεν βγάζουν κανένα νόημα ή είναι σκέτες παλαβομάρες, με το συμπάθιο.
Ίσως να φταίω εγώ που δεν μπορώ να πιάσω το λεπτό χιούμορ ή τα βαθιά νοήματα. Πάντως επιλέγω να μην ξοδεύω χρόνο για να προσπαθώ να καταλάβω. Η ζωή είναι μικρή.



5. Δεν θέλω μακροσκελή κείμενα στο Γνωμικολογικόν

Δεν είναι ο κανόνας, αλλά μερικές φορές μου στέλνουν κάτι «σεντόνια»  που σε βιβλίο θα έπαιρναν πάνω από μία σελίδα. Αυτά είναι άρθρα με προσωπικές απόψεις, δεν είναι προσωπικοί αφορισμοί και δεν θα είχαν τύχη ούτως ή άλλως, ακόμα κι αν είχα διαφορετική πολιτική περί προσωπικών αφορισμών.



6. Δεν θέλω να κάνω τον κριτικό στη δουλειά των άλλων

Για τους κανονικούς αφορισμούς (τους μη προσωπικούς) δεν το παιδεύω πολύ. Αν βρω μια φράση που εκτιμώ ότι αξίζει τον κόπο, τη βάζω. Αν όχι, δεν τη βάζω.
Όμως, για τους προσωπικούς αφορισμούς, αν δεν είχα υιοθετήσει την πολιτική της κατηγορηματικής άρνησης,  η επιλογή, και ιδίως η απόρριψη,  δεν θα μπορούσε να γίνεται ετσι, ελαφρά τη καρδία. Θα έπρεπε κάθε φορά να αναλύω προσεκτικά, να αιτιολογώ   την απόφασή μου και να την κοινοποιώ  στον συγγραφέα του  αφορισμού.
Όμως εγώ δεν θέλω να κάνω τον από καθέδρας σοφό κριτή που αποφασίζει ποιος αφορισμός είναι καλός και ποιος όχι. Ούτε να γράφω κριτικές ούτε να αξιολογώ ούτε να στέλνω απορριπτικά σημειώματα ούτε να κακοκαρδίζω κανέναν ούτε να εφευρίσκω δικαιολογίες ούτε να χρυσώνω κανένα χάπι.
Από την άλλη, δεν μπορώ να επιτρέψω  ανεξέλεγκτη ροή γνωμικών στη σελίδα.
Πώς αντιμετωπίζω αυτό το δίλημμα; Δεν δημοσιεύω κανέναν προσωπικό αφορισμό και το θέμα τελειώνει εκεί.

Το σκεπτικό αυτό ισχύει και για τους φίλους που απλά  ζητούν τη γνώμη μου για τους προσωπικούς τους αφορισμούς (με την κρυφή ελπίδα, ίσως, ότι θα ενθουσιαστώ και θα τους δημοσιεύσω). Ως γνωστόν «όταν κάποιος ζητάει να τον κριτικάρεις, στην πραγματικότητα ζητάει να τον παινέψεις» και σπάνια έχω αυτήν την παρόρμηση για προσωπικούς αφορισμούς και δεν θέλω να τους στεναχωρώ τους ανθρώπους. Και, παρακαλώ πολύ, λάβετε υπόψη ότι μετά από 20000+ εισαγωγές στο Γνωμικολογικόν έχω κατά κάποιο τρόπο πωρωθεί και είναι λιγάκι δύσκολο να μείνω έκθαμβος. Οπότε μην περιμένετε διθυραμβικές κριτικές και παινέματα.



7. Δεν θέλω να υποχρεώνομαι να κάνω ελέγχους γνησιότητας και πατρότητας

Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο να μου στέλνουν σαν προσωπικούς αφορισμούς γνωμικά για τα οποία είναι διαπιστωμένο ότι έχουν άλλη πηγή προέλευσης (νομίζω πως, κατά κανόνα, αυτό δεν γίνεται σκόπιμα).
Αφιερώνω ήδη αρκετό χρόνο προσπαθώντας να εξακριβώσω την αρχική προέλευση μιας φράσης. Ακόμα και για αρχαία ρητά. Δεν είναι πάντα εύκολο και έχω κάνει λάθη. Δεν θέλω να επιφορτιστώ επιπλέον με την ευθύνη να ελέγχω την πρωτοτυπία  των αφοριστικών σκέψεων των πολυπληθών φίλων του Γνωμικολογικού.  Άσε που ποτέ δεν μπορώ να είμαι εντελώς βέβαιος.
Έχουν ενδιαφέρον κάποια αιτήματα όπως:  «σκέφτηκα αυτό το γνωμικό... αν δεν το έχει πει κανένας άλλος, βάλε ότι το είπα εγώ». Αλλά δεν είμαι υπηρεσία κατοχύρωσης φράσεων (αν και, τώρα που το σκέφτομαι, ίσως υπάρχει μια business opportunity εδώ!).



8. Δεν θέλω πρωτοεμφανιζόμενους αφορισμούς στο Γνωμικολογικόν

Το concept του Γνωμικολογικού είναι να περιέχει ρητά που έχουν κάποια διαχρονική αξία, μια ευρύτερη διάδοση, κάποια αντοχή στο χρόνο, κάποια επιρροή στις σκέψεις και στις πράξεις άλλων ανθρώπων.  Που να είναι κατά κάποιο τρόπο καταξιωμένα ή  γνωστά ήδη, σε ένα βαθμό.
Ομολογώ ότι ο κανόνας αυτός έχει πολλές εξαιρέσεις. Αλλά είναι ένας κανόνας που προσπαθώ να τηρώ και δεν θέλω να κάνω εξαίρεση για προσωπικούς αφορισμούς, που το βασικό τους χαρακτηριστικό είναι ότι δεν τους έχει ξανακούσει ποτέ κανείς εκτός από τον  ίδιο τον αποστολέα ή, στην καλύτερη περίπτωση, από ένα στενό κύκλο φίλων και συγγενών.



9. Δεν θέλω να μπλέξω σε μια δαιδαλώδη διαδικασία έγκρισης και αξιολόγησης

Αν δεχόμουν υπό προϋποθέσεις  προσωπικούς αφορισμούς, θα έπρεπε, για να μην αδικήσω κανέναν, να θεσπίσω μια διαφανή διαδικασία με προκαθορισμένα κριτήρια και ένα σύνθετο πλέγμα κανόνων με υποπεριπτώσεις, προδιαγραφές και αστερίσκους.
Η διαδικασία θα έπρεπε να φιλτράρει τους αφορισμούς με βάση όλους τους προβληματισμούς που προανέφερα, και επιπλέον να προβλέπει διάφορες  ειδικές περιπτώσεις που θα μπορούσαν να προκύψουν. Παραδείγματος χάριν:

  • τι κάνω αν κάποιος κάνει κήρυγμα πολιτικο-θρησκευτικο-αθλητικών (και πάει λέγοντας) πεποιθήσεων;
  • τι κάνω  αν κάποιος μου στείλει 500 γνωμικά;
  • τι κάνω αν υποπτευτώ ότι κάποιος κάνει γκρίζα διαφήμιση (βιβλίου, λόγου χάριν);
  • τι  κάνω αν ένας πολιτικός  μου στείλει προσωπικούς αφορισμούς;
  • τι κάνω όταν ένα συγγραφέας μου στείλει φράσεις και αποσπάσματα από βιβλίο του; (τέτοιες περιπτώσεις ικανοποιούν τα περισσότερα κριτήρια και συνήθως αφορούν νέους συγγραφείς και αυτοεκδόσεις)

Δηλαδή, θα χρειαζόταν μια λεπτομερής διαδικασία και ένα περίπλοκος αλγόριθμος αξιολόγησης. Και είναι βέβαιο ότι η διαδικασία θα ήθελε συνεχείς αναπροσαρμογές και ανανεώσεις. Και θα έπρεπε να δίνω αναφορά στο κάθε ενδιαφερόμενο για το πώς τηρήθηκε η διαδικασία στην περίπτωσή του. Και κανένας δεν θα έμενε ευχαριστημένος.
Μεγάλος μπελάς. Οπότε τα κόβω όλα και ησυχάζω.



10. Δεν θέλω να είμαι υπόλογος σε κανέναν για το περιεχόμενο της ιστοσελίδας

Το Γνωμικολογικόν είναι ένα προσωπικό project.  Προσπαθώ να είναι χρήσιμο και αρεστό σε όσο το δυνατό περισσότερο κόσμο και να μην προσβάλλει τα αισθήματα κανενός. Αλλά μέχρι εκεί. Δεν παραχωρώ σε κανένα το δικαίωμα να μου ζητάει το λόγο για το τι βάζω ή δεν βάζω στην ιστοσελίδα.
Για να μην παρεξηγηθώ, μου αρέσει πολύ  ο διάλογος με τους φίλους του Γνωμικολογικού και θεωρώ πολύτιμο το feedback που παίρνω για τυχόν λάθη και παραλείψεις. Όμως αν δεχόμουν προσωπικούς αφορισμούς, θα  ήμουν υποχρεωμένος να δίνω εξηγήσεις σε σχόλια του τύπου:

  • γιατί δεν έβαλες εκείνο το ωραίο που σου έστειλα;
  • σου έστειλα δεκαπέντε γνωμικά, γιατί έβαλες τρία;
  • γιατί άλλαξες τους τόνους; δεν εγκρίνω το μονοτονικό.
  • περιμένω δυο μέρες να δημοσιευτεί το γνωμικό μου, τι θα γίνει επιτέλους;
  • γιατί δεν έβαλες το γνωμικό μου σε περισσότερες κατηγορίες;
  • γιατί δεν σου άρεσαν τα γνωμικά μου ενώ έχεις βάλει τόσες άλλες μαλακίες;
  • γιατί δεν έβαλες όλο το βιογραφικό μου;
  • σε ενοχλεί  η αλήθεια παλιοκουμούνι/παλιοφασίστα;
  • πού είναι η φωτογραφία μου;
Να ξεκαθαρίσω ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία  οι αποστολείς προσωπικών αφορισμών είναι ευγενικοί και διακριτικοί. Μια μικρή μειοψηφία  όμως είναι αγενείς και απαιτητικοί. Έως παρανοϊκοί. Και αυτό είναι αρκετό για να με αποθαρρύνει. Βίωσα αυτό το κλίμα για ένα μικρό διάστημα ενός-δύο μηνών, στο μακρινό 2009, όταν ακόμα αμφιταλαντευόμουν  στο θέμα των προσωπικών αφορισμών. Δεν μου άρεσε.



11. Δεν θέλω άγνωστα και περίεργα ονόματα στο Γνωμικολογικόν

Ξέρω ότι αυτό δεν θα αρέσει καθόλου, αλλά δεν αισθάνομαι άνετα να βάζω ονόματα αγνώστων ανάκατα με τα ονόματα των άλλων προσωπικοτήτων (γνωστών ή λιγότερο γνωστών) που υπάρχουν στο Γνωμικολογικόν. Την αρνητική αυτή προδιάθεση ενισχύει το γεγονός ότι μεγάλο μέρος των υπογραφών κάτω από προσωπικούς αφορισμούς είναι λιγάκι -πώς να το πω- εκκεντρικές. Παραδείγματα:  “PumaKing”, “Ένας απλός συνταξιούχος”,  “warlordWTF93”, “Έλλην Σοφός”.

Το πρόβλημα δεν είναι αυτή καθ’ εαυτή η ύπαρξη αγνώστων ονομάτων. Δεν χάλασε ο κόσμος αν πού και πού υπάρχει ένα παράξενο ή άγνωστο όνομα. Μήπως τα υπόλοιπα είναι όλα γνωστά; Τόσα άγνωστα ονόματα υπάρχουν στο Γνωμικολογικόν.  Ελληνικά και ξένα. Χώρια οι ανώνυμοι.
Το πρόβλημα βρίσκεται στις διαστάσεις που μπορεί να πάρει αυτό το φαινόμενο. Αν δεχόμουν προσωπικούς αφορισμούς, εκτιμώ πως το ένα τρίτο των γνωμικών στο site θα είχαν τέτοιες  περίεργες υπογραφές. Μπορεί να είναι ιδέα μου, αλλά πιστεύω ότι το Γνωμικολογικόν θα ήταν πολύ λιγότερο δημοφιλές και έγκυρο αν παρουσίαζε τέτοια εικόνα.



12. Δεν έχω το χρόνο να ασχοληθώ με προσωπικούς αφορισμούς

Σε περίπτωση που δεν έγινε κατανοητό από τα παραπάνω, οφείλω να επισημάνω ότι η ενασχόληση με τους προσωπικούς αφορισμούς απαιτεί χρόνο και κόπο.
Πρόσφατα, μια φίλη του Γνωμικολογικού με ρώτησε (με email) πού έπρεπε  να απευθυνθεί για  να εγκριθούν οι αφορισμοί της, Καλή ερώτηση, αλλά να θυμίσω ότι είμαι μόνος μου σε αυτήν την ιστορία. Δεν υπάρχει κάποια πολυμελής συντακτική ομάδα πίσω από το Γνωμικολογικόν ούτε καμιά επιτροπή αξιολόγησης. Όλα είναι δουλειά ενός ανθρώπου και αν έπρεπε να ασχολούμαι και με προσωπικούς αφορισμούς επωμιζόμενος όλο τον φόρτο που αυτό συνεπάγεται, δεν θα ‘χα χρόνο για τίποτε άλλο.




Για να ανακεφαλαιώσω: δεν θέλω να μπω στη διαδικασία να διαλέγω και να απορρίπτω, να κόβω και να ράβω, και να δίνω αναφορά γιατί έβαλα κάποιο γνωμικό ή γιατί δεν το έβαλα. Είχα την ατυχή έμπνευση να το κάνω  στις πρώτες μέρες του Γνωμικολογικού και έγινα αποδέκτης ύβρεων και παραλήπτης hate-mail. Τότε συνειδητοποίησα ότι θα έπρεπε να είμαι πολύ πιο προσεκτικός. Οπότε αποφάσισα να καταλήξω σε μια πολιτική να μη δέχομαι για «πολλούς και διαφόρους λόγος». Τελεία και παύλα. Λυπάμαι.

22.8.16

Οι συγγραφείς με τις περισσότερες πωλήσεις. Όλων των εποχών.


Ταξινομημένοι κατά συνολικό αριθμό πωλήσεων. Από τον μεγαλύτερο προς τον μικρότερο.

Στον πίνακα περιλαμβάνονται 93 συγγραφείς με μίνιμουμ συνολικές εκτιμώμενες πωλήσεις 100 εκατομμυρίων αντιτύπων.

Συγγραφέας Πότε έζησε Γλώσσα Είδος Έργο / Χαρακτήρας Βιβλία Χώρα
Shakespeare 1582–1616 Αγγλικά Βρετανία
Agatha Christie 1890-1976 Αγγλικά Αστυνομικά Ηρακλής Πουαρώ 85 Βρετανία
Barbara Cartland 1901-2000 Αγγλικά Ρομαντικά 723 Βρετανία
Danielle Steel 1947- Αγγλικά Ρομαντικά 120 ΗΠΑ
Harold Robbins 1916-1997 Αγγλικά Περιπέτειες 23 ΗΠΑ
Georges Simenon 1903-1989 Γαλλικά Αστυνομικά Επιθ. Μαιγκρέ 570 Belgium
Sidney Sheldon 1907-2007 Αγγλικά Σύγχρονη Λογ. The Other Side of Midnight 21 ΗΠΑ
Enid Blyton 1897-1968 Αγγλικά Παιδική Λογ. 800 Βρετανία
Dr. Seuss 1904-1991 Αγγλικά Παιδική Λογ. Horton Hears a Who! 44 ΗΠΑ
Gilbert Patten 1866-1945 Αγγλικά Dime novels 209 ΗΠΑ
J. K. Rowling 1951- Αγγλικά Φανταστική Λογ. Χάρυ Πότερ 11 Βρετανία
Λέων Τολστόι 1828-1910 Ρωσικά Κλασική Λογ. Πόλεμος & Ειρήνη 48 Ρωσία
Corín Tellado 1927-2009 Ισπανικά Ρομαντικά 4,000 Ισπανία
Jackie Collins 1937-2015 Αγγλικά Ρομαντικά 25 Βρετανία
Horatio Alger, Jr. 1832-1899 Αγγλικά Dime novels 135 ΗΠΑ
R. L. Stine 1943- Αγγλικά Τρόμου, Φανταστική Λογ. 430+ ΗΠΑ
Dean Koontz 1945- Αγγλικά Τρόμου, Φανταστική Λογ. 91 ΗΠΑ
Nora Roberts 1950- Αγγλικά Ρομαντικά 200+ ΗΠΑ
Αλέξανδρος Πούσκιν 1799-1837 Ρωσικά Ποίηση, Κλασική Λογ. Ευγένιος Ονέγκιν 17 Ρωσία
Stephen King 1947- Αγγλικά Τρόμου, Φανταστική Λογ. Η Λάμψη 70 ΗΠΑ
Louis L'Amour 1908-1988 Αγγλικά Western 101 ΗΠΑ
Erle Stanley Gardner 1889-1970 Αγγλικά Αστυνομικά Perry Mason 140 ΗΠΑ
Jin Yong 1924- Κινέζικα Φανταστική Λογ. 15 Hong Kong
Jirō Akagawa 1948- Ιαπωνικά Αστυνομικά 500+ Ιαπωνία
Janet Dailey 1944-2013 Αγγλικά Ρομαντικά 93 ΗΠΑ
Edgar Wallace 1875-1932 Αγγλικά Αστυνομικά King Kong 175 Βρετανία
Robert Ludlum 1927-2001 Αγγλικά Κατασκοπίας Jason Bourne 40 ΗΠΑ
James Patterson 1947- Αγγλικά Θρίλερ Alex Cross 98 ΗΠΑ
Frédéric Dard 1924-2000 Γαλλικά Αστυνομικά 300 Ελβετία
Jeffrey Archer 1940- Αγγλικά Αστυνομικά The sins of the father 30 Βρετανία
Stan and Jan Berenstain 1923-2005 Αγγλικά Παιδική Λογ. Berenstain Bears 300+ ΗΠΑ
John Grisham 1955- Αγγλικά Νομικά Θρίλερ The Firm 22 ΗΠΑ
Zane Grey 1872-1939 Αγγλικά Western ΗΠΑ
Irving Wallace 1916-1990 Αγγλικά Σύγχρονη Λογ. ΗΠΑ
J. R. R. Tolkien 1892-1973 Αγγλικά Φανταστική Λογ. Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών 36 Βρετανία
Karl May 1842-1912 Γερμανικά Western, Περιπέτειες 80 Γερμανία
Mickey Spillane 1918-2006 Αγγλικά Αστυνομικά Mike Hammer ΗΠΑ
C. S. Lewis 1898-1963 Αγγλικά Φανταστική Λογ. Τα Χρονικά της Νάρνια 38 Βρετανία
Kyotaro Nishimura 1930- Ιαπωνικά Αστυνομικά 400+ Ιαπωνία
Dan Brown 1964- Αγγλικά Θρίλερ, Περιπέτειες Κώδικας Ντα Βίντσι 6 ΗΠΑ
Ann M. Martin 1955- Αγγλικά Παιδική Λογ. The Baby-sitters Club 335 ΗΠΑ
Ryōtarō Shiba 1923-1996 Ιαπωνικά Ιστορικό Μυθ. 350 Ιαπωνία
Arthur Hailey 1920-2004 Αγγλικά Σύγχρονη Λογ. Airport 11 Βρετανία
Gérard de Villiers 1929-2013 Γαλλικά Κατασκοπίας SAS 170 Γαλλικά
Beatrix Potter 1866-1943 Αγγλικά Παιδική Λογ. The Tale of Peter Rabbit 23 Βρετανία
Michael Crichton 1942-2008 Αγγλικά Τεχνο-Θρίλερ Jurassic Park 25 ΗΠΑ
Richard Scarry 1919-1994 Αγγλικά Παιδική Λογ. Best Word Book Ever 250 ΗΠΑ
Clive Cussler 1931- Αγγλικά Περιπέτειες Sahara 37 ΗΠΑ
Alistair MacLean 1922-1987 Αγγλικά Περιπέτειες Τα κανόνια του Ναβαρόνε 32 Βρετανία
Ken Follett 1949- Αγγλικά Κατασκοπίας Eye of the Needle 30 Βρετανία
Astrid Lindgren 1902-2002 Σουηδέζικα Παιδική Λογ. Pippi Longstocking 100 Σουηδία
Debbie Macomber 1948- Αγγλικά Ρομαντικά ΗΠΑ
Paulo Coelho 1947- Πορτογαλικά Φανταστική Λογ. Ο Αλχημιστής Βραζιλία
E.L. James 1963- Αγγλικά Ρομαντικά, Ερωτισμός Fifty Shades of Grey 3 Βρετανία
Eiji Yoshikawa 1892-1962 Ιαπωνικά Ιστορικό Μυθ. Musashi 7 Ιαπωνία
Catherine Cookson 1906-1998 Αγγλικά Ρομαντικά 103 Βρετανία
Stephenie Meyer 1973- Αγγλικά Φανταστική Λογ. The Twilight Saga 6 ΗΠΑ
Norman Bridwell 1928-2014 Αγγλικά Παιδική Λογ. Clifford the Big Red Dog 80 ΗΠΑ
David Baldacci 1960- Αγγλικά Θρίλερ 25 ΗΠΑ
Roald Dahl 1916-1990 Αγγλικά Παιδική Λογ. Charlie and the Chocolate Factory 50 Βρετανία
Evan Hunter 1926-2005 Αγγλικά Αστυνομικά Cop Hater 94 ΗΠΑ
Andrew Neiderman 1940- Αγγλικά Φανταστική Λογ. The Devil's Advocate 60 ΗΠΑ
Roger Hargreaves 1935-1988 Αγγλικά Παιδική Λογ. Mr. Men 10 Βρετανία
Anne Rice 1941- Αγγλικά Φανταστική Λογ. Interview with the Vampire 27 ΗΠΑ
Robin Cook 1940- Αγγλικά Ιατρικά Θρίλερ Coma, Outbreak 27 ΗΠΑ
Wilbur Smith 1933- Αγγλικά Περιπέτειες When the Lion Feeds 32 Ζάμπια
Erskine Caldwell 1903-1987 Αγγλικά Σύγχρονη Λογ. Τα Καπνοτόπια 25 ΗΠΑ
Judith Krantz 1928- Αγγλικά Ρομαντικά Η Κόρη του Μιστράλ 12 ΗΠΑ
Eleanor Hibbert 1906-1993 Αγγλικά Ιστορικό Μυθ. 200 Βρετανία
Lewis Carroll 1862-1898 Αγγλικά Παιδική Λογ., Φανταστική Λογ. Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων 5 Βρετανία
Denise Robins 1897-1985 Αγγλικά Ρομαντικά 200 Βρετανία
Cao Xueqin 1715-1763 Κινέζικα Κλασική Λογ. Το Όνειρο του Κόκκινου Δωματίου Κίνα
Ian Fleming 1908-1964 Αγγλικά Κατασκοπίας James Bond 14 Βρετανία
Hermann Hesse 1877-1962 Γερμανικά Φιλοσοφικό Μυθ. Steppenwolf, Siddhartha 45 Ελβετία
Rex Stout 1886-1975 Αγγλικά Αστυνομικά Nero Wolfe 50 ΗΠΑ
Anne Golon 1921- Γαλλικά Ρομαντικά Angélique 14 Γαλλικά
Frank G. Slaughter 1908-2001 Αγγλικά Ιστορικό Μυθ. 62 ΗΠΑ
Edgar Rice Burroughs 1875-1950 Αγγλικά Περιπέτειες, Φανταστική Λογ. Ταρζάν ΗΠΑ
John Creasey 1908-1973 Αγγλικά Αστυνομικά 600 Βρετανία
James Michener 1907-1997 Αγγλικά Ιστορικό Μυθ. Tales of the South Pacific 47 ΗΠΑ
Yasuo Uchida 1934- Ιαπωνικά Αστυνομικά Togakushi Legend Murders 130+ Ιαπωνία
Seiichi Morimura 1933- Ιαπωνικά Αστυνομικά, Ιστορικά The Devil's Gluttony 350+ Ιαπωνία
Mary Higgins Clark 1927- Αγγλικά Θρίλερ Where Are The Children? 51 ΗΠΑ
Penny Jordan 1946-2011 Αγγλικά Ρομαντικά 200+ Βρετανία
Patricia Cornwell 1956- Αγγλικά Θρίλερ 34+ ΗΠΑ
Charles Dickens 1812-1970 Αγγλικά Κλασική Λογ. Oliver Twist Βρετανία
Alexandre Dumas 1802-1970 Γαλλικά Κλασική Λογ. Οι Τρεις Σωματοφύλακες Γαλλία
Miguel de Cervantes 1547-1616 Ισπανικά Κλασική Λογ. Δον Κιχώτης Ισπανία
Jack Higgins 1929-Αγγλικά Θρίλερ The Eagle has Landed 84 ΗΠΑ
Tom Clancy 1947-2013 Αγγλικά Περιπέτειες The Hunt for Red Octobe ΗΠΑ
Arthur Conan Doyle 1859-1930 Αγγλικά Αστυνομικά Sherlock Holmes ΗΠΑ
Victor Hugo 1802-1885Γαλλικά Κλασική Λογ. Οι Άθλιοι, Παναγία των Παρισίων Γαλλία
Jules Verne 1828-1905 Γαλλικά Κλασική Λογ. Από τη Γη στη Σελήνη Γαλλία

Υπάρχουν καμιά δεκαπενταριά κλασικοί. Οι υπόλοιποι  ασχολήθηκαν με παιδική λογοτεχνία, αστυνομικά, Junk fiction και ιστορίες αγάπης τύπου "βίπερ Νόρα". H τελευταία είναι η μεγαλύτερη κατηγορία.
 Αξιοσημείωτο είναι ότι στη λίστα υπάρχει μόνο ένας Νομπελίστας: ο Γερμανοελβετός Herman Hesse!

20.3.11

Οι 100 καλύτερες πρώτες φράσεις

Οι 100 καλύτερες εναρκτήριες φράσεις από μυθιστορήματα στα Αγγλικά:


1. Call me Ishmael. - Herman Melville, Moby-Dick (1851)
2. It is a truth universally acknowledged, that a single man in possession of a good fortune, must be in want of a wife. - Jane Austen, Pride and Prejudice (1813)
3. A screaming comes across the sky. - Thomas Pynchon, Gravity's Rainbow (1973)
4. Many years later, as he faced the firing squad, Colonel Aureliano Buendía was to remember that distant afternoon when his father took him to discover ice. - Gabriel García Márquez, One Hundred Years of Solitude (1967; trans. Gregory Rabassa)
5. Lolita, light of my life, fire of my loins. - Vladimir Nabokov, Lolita (1955)
6. Happy families are all alike; every unhappy family is unhappy in its own way. - Leo Tolstoy, Anna Karenina (1877; trans. Constance Garnett)
7. riverrun, past Eve and Adam's, from swerve of shore to bend of bay, brings us by a commodius vicus of recirculation back to Howth Castle and Environs. - James Joyce, Finnegans Wake (1939)
8. It was a bright cold day in April, and the clocks were striking thirteen. - George Orwell, 1984 (1949)
9. It was the best of times, it was the worst of times, it was the age of wisdom, it was the age of foolishness, it was the epoch of belief, it was the epoch of incredulity, it was the season of Light, it was the season of Darkness, it was the spring of hope, it was the winter of despair. - Charles Dickens, A Tale of Two Cities (1859)
10. I am an invisible man. - Ralph Ellison, Invisible Man (1952)
11. The Miss Lonelyhearts of the New York Post-Dispatch (Are you in trouble?Do-you-need-advice?Write-to-Miss-Lonelyhearts-and-she-will-help-you) sat at his desk and stared at a piece of white cardboard. - Nathanael West, Miss Lonelyhearts (1933)
12. You don't know about me without you have read a book by the name of The Adventures of Tom Sawyer; but that ain't no matter. —Mark Twain, Adventures of Huckleberry Finn (1885)
13. Someone must have slandered Josef K., for one morning, without having done anything truly wrong, he was arrested. —Franz Kafka, The Trial (1925; trans. Breon Mitchell)
14. You are about to begin reading Italo Calvino's new novel, If on a winter's night a traveler. —Italo Calvino, If on a winter's night a traveler (1979; trans. William Weaver)
15. The sun shone, having no alternative, on the nothing new. —Samuel Beckett, Murphy (1938)
16. If you really want to hear about it, the first thing you'll probably want to know is where I was born, and what my lousy childhood was like, and how my parents were occupied and all before they had me, and all that David Copperfield kind of crap, but I don't feel like going into it, if you want to know the truth. - J. D. Salinger, The Catcher in the Rye (1951)
17. Once upon a time and a very good time it was there was a moocow coming down along the road and this moocow that was coming down along the road met a nicens little boy named baby tuckoo. - James Joyce, A Portrait of the Artist as a Young Man (1916)
18. This is the saddest story I have ever heard. - Ford Madox Ford, The Good Soldier (1915)
19. I wish either my father or my mother, or indeed both of them, as they were in duty both equally bound to it, had minded what they were about when they begot me; had they duly considered how much depended upon what they were then doing;—that not only the production of a rational Being was concerned in it, but that possibly the happy formation and temperature of his body, perhaps his genius and the very cast of his mind;—and, for aught they knew to the contrary, even the fortunes of his whole house might take their turn from the humours and dispositions which were then uppermost:—Had they duly weighed and considered all this, and proceeded accordingly,—I am verily persuaded I should have made a quite different figure in the world, from that, in which the reader is likely to see me. - Laurence Sterne, Tristram Shandy (1759n1767)
20. Whether I shall turn out to be the hero of my own life, or whether that station will be held by anybody else, these pages must show. - Charles Dickens, David Copperfield (1850)
21. Stately, plump Buck Mulligan came from the stairhead, bearing a bowl of lather on which a mirror and a razor lay crossed. - James Joyce, Ulysses (1922)
22. It was a dark and stormy night; the rain fell in torrents, except at occasional intervals, when it was checked by a violent gust of wind which swept up the streets (for it is in London that our scene lies), rattling along the house-tops, and fiercely agitating the scanty flame of the lamps that struggled against the darkness. - Edward George Bulwer-Lytton, Paul Clifford (1830)
23. One summer afternoon Mrs. Oedipa Maas came home from a Tupperware party whose hostess had put perhaps too much kirsch in the fondue to find that she, Oedipa, had been named executor, or she supposed executrix, of the estate of one Pierce Inverarity, a California real estate mogul who had once lost two million dollars in his spare time but still had assets numerous and tangled enough to make the job of sorting it all out more than honorary. - Thomas Pynchon, The Crying of Lot 49 (1966)
24. It was a wrong number that started it, the telephone ringing three times in the dead of night, and the voice on the other end asking for someone he was not. - Paul Auster, City of Glass (1985)
25. Through the fence, between the curling flower spaces, I could see them hitting. - William Faulkner, The Sound and the Fury (1929)
26. 124 was spiteful. - Toni Morrison, Beloved (1987)
27. Somewhere in la Mancha, in a place whose name I do not care to remember, a gentleman lived not long ago, one of those who has a lance and ancient shield on a shelf and keeps a skinny nag and a greyhound for racing. - Miguel de Cervantes, Don Quixote (1605; trans. Edith Grossman)
28. Mother died today. - Albert Camus, The Stranger (1942; trans. Stuart Gilbert)
29. Every summer Lin Kong returned to Goose Village to divorce his wife, Shuyu. - Ha Jin, Waiting (1999)
30. The sky above the port was the color of television, tuned to a dead channel. - William Gibson, Neuromancer (1984)
31. I am a sick man . . . I am a spiteful man. - Fyodor Dostoyevsky, Notes from Underground (1864; trans. Michael R. Katz)
32. Where now? Who now? When now? - Samuel Beckett, The Unnamable (1953; trans. Patrick Bowles)
33. Once an angry man dragged his father along the ground through his own orchard. "Stop!" cried the groaning old man at last, "Stop! I did not drag my father beyond this tree." - Gertrude Stein, The Making of Americans (1925)
34. In a sense, I am Jacob Horner. - John Barth, The End of the Road (1958)
35. It was like so, but wasn't. - Richard Powers, Galatea 2.2 (1995)
36. —Money . . . in a voice that rustled. - William Gaddis, J R (1975)
37. Mrs. Dalloway said she would buy the flowers herself. - Virginia Woolf, Mrs. Dalloway (1925)
38. All this happened, more or less. - Kurt Vonnegut, Slaughterhouse-Five (1969)
39. They shoot the white girl first. - Toni Morrison, Paradise (1998)
40. For a long time, I went to bed early. - Marcel Proust, Swann's Way (1913; trans. Lydia Davis)
41. The moment one learns English, complications set in. - Felipe Alfau, Chromos (1990)
42. Dr. Weiss, at forty, knew that her life had been ruined by literature. - Anita Brookner, The Debut (1981)
43. I was the shadow of the waxwing slain / By the false azure in the windowpane; - Vladimir Nabokov, Pale Fire (1962)
44. Ships at a distance have every man's wish on board. - Zora Neale Hurston, Their Eyes Were Watching God (1937)
45. I had the story, bit by bit, from various people, and, as generally happens in such cases, each time it was a different story. - Edith Wharton, Ethan Frome (1911)
46. Ages ago, Alex, Allen and Alva arrived at Antibes, and Alva allowing all, allowing anyone, against Alex's admonition, against Allen's angry assertion: another African amusement . . . anyhow, as all argued, an awesome African army assembled and arduously advanced against an African anthill, assiduously annihilating ant after ant, and afterward, Alex astonishingly accuses Albert as also accepting Africa's antipodal ant annexation. - Walter Abish, Alphabetical Africa (1974)
47. There was a boy called Eustace Clarence Scrubb, and he almost deserved it. - C. S. Lewis, The Voyage of the Dawn Treader (1952)
48. He was an old man who fished alone in a skiff in the Gulf Stream and he had gone eighty-four days now without taking a fish. - Ernest Hemingway, The Old Man and the Sea (1952)
49. It was the day my grandmother exploded. - Iain M. Banks, The Crow Road (1992)
50. I was born twice: first, as a baby girl, on a remarkably smogless Detroit day in January of 1960; and then again, as a teenage boy, in an emergency room near Petoskey, Michigan, in August of 1974. - Jeffrey Eugenides, Middlesex (2002)
51. Elmer Gantry was drunk. - Sinclair Lewis, Elmer Gantry (1927)
52. We started dying before the snow, and like the snow, we continued to fall. - Louise Erdrich, Tracks (1988)
53. It was a pleasure to burn. - Ray Bradbury, Fahrenheit 451 (1953)
54. A story has no beginning or end; arbitrarily one chooses that moment of experience from which to look back or from which to look ahead. - Graham Greene, The End of the Affair (1951)
55. Having placed in my mouth sufficient bread for three minutes' chewing, I withdrew my powers of sensual perception and retired into the privacy of my mind, my eyes and face assuming a vacant and preoccupied expression. - Flann O'Brien, At Swim-Two-Birds (1939)
56. I was born in the Year 1632, in the City of York, of a good Family, tho' not of that Country, my Father being a Foreigner of Bremen, who settled first at Hull; He got a good Estate by Merchandise, and leaving off his Trade, lived afterward at York, from whence he had married my Mother, whose Relations were named Robinson, a very good Family in that Country, and from whom I was called Robinson Kreutznaer; but by the usual Corruption of Words in England, we are now called, nay we call our selves, and write our Name Crusoe, and so my Companions always call'd me. - Daniel Defoe, Robinson Crusoe (1719)
57. In the beginning, sometimes I left messages in the street. - David Markson, Wittgenstein's Mistress (1988)
58. Miss Brooke had that kind of beauty which seems to be thrown into relief by poor dress. - George Eliot, Middlemarch (1872)
59. It was love at first sight. - Joseph Heller, Catch-22 (1961)
60. What if this young woman, who writes such bad poems, in competition with her husband, whose poems are equally bad, should stretch her remarkably long and well-made legs out before you, so that her skirt slips up to the tops of her stockings? - Gilbert Sorrentino, Imaginative Qualities of Actual Things (1971)
61. I have never begun a novel with more misgiving. - W. Somerset Maugham, The Razor's Edge (1944)
62. Once upon a time, there was a woman who discovered she had turned into the wrong person. - Anne Tyler, Back When We Were Grownups (2001)
63. The human race, to which so many of my readers belong, has been playing at children's games from the beginning, and will probably do it till the end, which is a nuisance for the few people who grow up. - G. K. Chesterton, The Napoleon of Notting Hill (1904)
64. In my younger and more vulnerable years my father gave me some advice that I've been turning over in my mind ever since. - F. Scott Fitzgerald, The Great Gatsby (1925)
65. You better not never tell nobody but God. - Alice Walker, The Color Purple (1982)
66. "To be born again," sang Gibreel Farishta tumbling from the heavens, "first you have to die." - Salman Rushdie, The Satanic Verses (1988)
67. It was a queer, sultry summer, the summer they electrocuted the Rosenbergs, and I didn't know what I was doing in New York. - Sylvia Plath, The Bell Jar (1963)
68. Most really pretty girls have pretty ugly feet, and so does Mindy Metalman, Lenore notices, all of a sudden. - David Foster Wallace, The Broom of the System (1987)
69. If I am out of my mind, it's all right with me, thought Moses Herzog. - Saul Bellow, Herzog (1964)
70. Francis Marion Tarwater's uncle had been dead for only half a day when the boy got too drunk to finish digging his grave and a Negro named Buford Munson, who had come to get a jug filled, had to finish it and drag the body from the breakfast table where it was still sitting and bury it in a decent and Christian way, with the sign of its Saviour at the head of the grave and enough dirt on top to keep the dogs from digging it up. - Flannery O'Connor, The Violent Bear it Away (1960)
71. Granted: I am an inmate of a mental hospital; my keeper is watching me, he never lets me out of his sight; there's a peephole in the door, and my keeper's eye is the shade of brown that can never see through a blue-eyed type like me. - GŸnter Grass, The Tin Drum (1959; trans. Ralph Manheim)
72. When Dick Gibson was a little boy he was not Dick Gibson. - Stanley Elkin, The Dick Gibson Show (1971)
73. Hiram Clegg, together with his wife Emma and four friends of the faith from Randolph Junction, were summoned by the Spirit and Mrs. Clara Collins, widow of the beloved Nazarene preacher Ely Collins, to West Condon on the weekend of the eighteenth and nineteenth of April, there to await the End of the World. - Robert Coover, The Origin of the Brunists (1966)
74. She waited, Kate Croy, for her father to come in, but he kept her unconscionably, and there were moments at which she showed herself, in the glass over the mantel, a face positively pale with the irritation that had brought her to the point of going away without sight of him. - Henry James, The Wings of the Dove (1902)
75. In the late summer of that year we lived in a house in a village that looked across the river and the plain to the mountains. - Ernest Hemingway, A Farewell to Arms (1929)
76. "Take my camel, dear," said my Aunt Dot, as she climbed down from this animal on her return from High Mass. - Rose Macaulay, The Towers of Trebizond (1956)
77. He was an inch, perhaps two, under six feet, powerfully built, and he advanced straight at you with a slight stoop of the shoulders, head forward, and a fixed from-under stare which made you think of a charging bull. - Joseph Conrad, Lord Jim (1900)
78. The past is a foreign country; they do things differently there. - L. P. Hartley, The Go-Between (1953)
79. On my naming day when I come 12 I gone front spear and kilt a wyld boar he parbly ben the las wyld pig on the Bundel Downs any how there hadnt ben none for a long time befor him nor I aint looking to see none agen. - Russell Hoban, Riddley Walker (1980)
80. Justice? - You get justice in the next world, in this world you have the law. - William Gaddis, A Frolic of His Own (1994)
81. Vaughan died yesterday in his last car-crash. - J. G. Ballard, Crash (1973)
82. I write this sitting in the kitchen sink. - Dodie Smith, I Capture the Castle (1948)
83. "When your mama was the geek, my dreamlets," Papa would say, "she made the nipping off of noggins such a crystal mystery that the hens themselves yearned toward her, waltzing around her, hypnotized with longing." - Katherine Dunn, Geek Love (1983)
84. In the last years of the Seventeenth Century there was to be found among the fops and fools of the London coffee-houses one rangy, gangling flitch called Ebenezer Cooke, more ambitious than talented, and yet more talented than prudent, who, like his friends-in-folly, all of whom were supposed to be educating at Oxford or Cambridge, had found the sound of Mother English more fun to game with than her sense to labor over, and so rather than applying himself to the pains of scholarship, had learned the knack of versifying, and ground out quires of couplets after the fashion of the day, afroth with Joves and Jupiters, aclang with jarring rhymes, and string-taut with similes stretched to the snapping-point. - John Barth, The Sot-Weed Factor (1960)
85. When I finally caught up with Abraham Trahearne, he was drinking beer with an alcoholic bulldog named Fireball Roberts in a ramshackle joint just outside of Sonoma, California, drinking the heart right out of a fine spring afternoon. - James Crumley, The Last Good Kiss (1978)
86. It was just noon that Sunday morning when the sheriff reached the jail with Lucas Beauchamp though the whole town (the whole county too for that matter) had known since the night before that Lucas had killed a white man. - William Faulkner, Intruder in the Dust (1948)
87. I, Tiberius Claudius Drusus Nero Germanicus This-that-and-the-other (for I shall not trouble you yet with all my titles) who was once, and not so long ago either, known to my friends and relatives and associates as "Claudius the Idiot," or "That Claudius," or "Claudius the Stammerer," or "Clau-Clau-Claudius" or at best as "Poor Uncle Claudius," am now about to write this strange history of my life; starting from my earliest childhood and continuing year by year until I reach the fateful point of change where, some eight years ago, at the age of fifty-one, I suddenly found myself caught in what I may call the "golden predicament" from which I have never since become disentangled. - Robert Graves, I, Claudius (1934)
88. Of all the things that drive men to sea, the most common disaster, I've come to learn, is women. - Charles Johnson, Middle Passage (1990)
89. I am an American, Chicago born - Chicago, that somber city —and go at things as I have taught myself, free-style, and will make the record in my own way: first to knock, first admitted; sometimes an innocent knock, sometimes a not so innocent. - Saul Bellow, The Adventures of Augie March (1953)
90. The towers of Zenith aspired above the morning mist; austere towers of steel and cement and limestone, sturdy as cliffs and delicate as silver rods. - Sinclair Lewis, Babbitt (1922)
91. I will tell you in a few words who I am: lover of the hummingbird that darts to the flower beyond the rotted sill where my feet are propped; lover of bright needlepoint and the bright stitching fingers of humorless old ladies bent to their sweet and infamous designs; lover of parasols made from the same puffy stuff as a young girl's underdrawers; still lover of that small naval boat which somehow survived the distressing years of my life between her decks or in her pilothouse; and also lover of poor dear black Sonny, my mess boy, fellow victim and confidant, and of my wife and child. But most of all, lover of my harmless and sanguine self. - John Hawkes, Second Skin (1964)
92. He was born with a gift of laughter and a sense that the world was mad. - Raphael Sabatini, Scaramouche (1921)
93. Psychics can see the color of time it's blue. - Ronald Sukenick, Blown Away (1986)
94. In the town, there were two mutes and they were always together. - Carson McCullers, The Heart is a Lonely Hunter (1940)
95. Once upon a time two or three weeks ago, a rather stubborn and determined middle-aged man decided to record for posterity, exactly as it happened, word by word and step by step, the story of another man for indeed what is great in man is that he is a bridge and not a goal, a somewhat paranoiac fellow unmarried, unattached, and quite irresponsible, who had decided to lock himself in a room a furnished room with a private bath, cooking facilities, a bed, a table, and at least one chair, in New York City, for a year 365 days to be precise, to write the story of another person—a shy young man about of 19 years old—who, after the war the Second World War, had come to America the land of opportunities from France under the sponsorship of his uncle—a journalist, fluent in five languages—who himself had come to America from Europe Poland it seems, though this was not clearly established sometime during the war after a series of rather gruesome adventures.., Double or Nothing (1971)
96. Time is not a line but a dimension, like the dimensions of space. - Margaret Atwood, Cat's Eye (1988)
97. He - for there could be no doubt of his sex, though the fashion of the time did something to disguise it - was in the act of slicing at the head of a Moor which swung from the rafters. - Virginia Woolf, Orlando (1928)
98. High, high above the North Pole, on the first day of 1969, two professors of English Literature approached each other at a combined velocity of 1200 miles per hour. - David Lodge, Changing Places (1975)
99. They say when trouble comes close ranks, and so the white people did. - Jean Rhys, Wide Sargasso Sea (1966)
100. The cold passed reluctantly from the earth, and the retiring fogs revealed an army stretched out on the hills, resting. - Stephen Crane, The Red Badge of Courage (1895)

Τα 100 καλύτερα μυθιστορήματα, στα Αγγλικά

Η λίστα με τα καλύτερα μυθιστορήματα στα Αγγλικά, σύμφωνα με τους New York Times:


1. "Ulysses," James Joyce
2. "The Great Gatsby," F. Scott Fitzgerald
3. "A Portrait of the Artist as a Young Man," James Joyce
4. "Lolita," Vladimir Nabokov
5. "Brave New World," Aldous Huxley
6. "The Sound and the Fury," William Faulkner
7. "Catch-22," Joseph Heller
8. "Darkness at Noon," Arthur Koestler
9. "Sons and Lovers," D. H. Lawrence
10. "The Grapes of Wrath," John Steinbeck
11. "Under the Volcano," Malcolm Lowry
12. "The Way of All Flesh," Samuel Butler
13. "1984," George Orwell
14. "I, Claudius," Robert Graves
15. "To the Lighthouse," Virginia Woolf
16. "An American Tragedy," Theodore Dreiser
17. "The Heart Is a Lonely Hunter," Carson McCullers
18. "Slaughterhouse Five," Kurt Vonnegut
19. "Invisible Man," Ralph Ellison
20. "Native Son," Richard Wright
21. "Henderson the Rain King," Saul Bellow
22. "Appointment in Samarra," John O' Hara
23. "U.S.A." (trilogy), John Dos Passos
24. "Winesburg, Ohio," Sherwood Anderson
25. "A Passage to India," E. M. Forster
26. "The Wings of the Dove," Henry James
27. "The Ambassadors," Henry James
28. "Tender Is the Night," F. Scott Fitzgerald
29. "The Studs Lonigan Trilogy," James T. Farrell
30. "The Good Soldier," Ford Madox Ford
31. "Animal Farm," George Orwell
32. "The Golden Bowl," Henry James
33. "Sister Carrie," Theodore Dreiser
34. "A Handful of Dust," Evelyn Waugh
35. "As I Lay Dying," William Faulkner
36. "All the King's Men," Robert Penn Warren
37. "The Bridge of San Luis Rey," Thornton Wilder
38. "Howards End," E. M. Forster
39. "Go Tell It on the Mountain," James Baldwin
40. "The Heart of the Matter," Graham Greene
41. "Lord of the Flies," William Golding
42. "Deliverance," James Dickey
43. "A Dance to the Music of Time" (series), Anthony Powell
44. "Point Counter Point," Aldous Huxley
45. "The Sun Also Rises," Ernest Hemingway
46. "The Secret Agent," Joseph Conrad
47. "Nostromo," Joseph Conrad
48. "The Rainbow," D. H. Lawrence
49. "Women in Love," D. H. Lawrence
50. "Tropic of Cancer," Henry Miller
51. "The Naked and the Dead," Norman Mailer
52. "Portnoy's Complaint," Philip Roth
53. "Pale Fire," Vladimir Nabokov
54. "Light in August," William Faulkner
55. "On the Road," Jack Kerouac
56. "The Maltese Falcon," Dashiell Hammett
57. "Parade's End," Ford Madox Ford
58. "The Age of Innocence," Edith Wharton
59. "Zuleika Dobson," Max Beerbohm
60. "The Moviegoer," Walker Percy
61. "Death Comes to the Archbishop," Willa Cather
62. "From Here to Eternity," James Jones
63. "The Wapshot Chronicles," John Cheever
64. "The Catcher in the Rye," J. D. Salinger
65. "A Clockwork Orange," Anthony Burgess
66. "Of Human Bondage," W. Somerset Maugham
67. "Heart of Darkness," Joseph Conrad
68. "Main Street," Sinclair Lewis
69. "The House of Mirth," Edith Wharton
70. "The Alexandria Quartet," Lawrence Durrell
71. "A High Wind in Jamaica," Richard Hughes
72. "A House for Ms. Biswas," V. S. Naipaul
73. "The Day of the Locust," Nathaniel West
74. "A Farewell to Arms," Ernest Hemingway
75. "Scoop," Evelyn Waugh
76. "The Prime of Miss Jean Brodie," Muriel Spark
77. "Finnegans Wake," James Joyce
78. "Kim," Rudyard Kipling
79. "A Room With a View," E. M. Forster
80. "Brideshead Revisited," Evelyn Waugh
81. "The Adventures of Augie March," Saul Bellow
82. "Angle of Repose," Wallace Stegner
83. "A Bend in the River," V. S. Naipaul
84. "The Death of the Heart," Elizabeth Bowen
85. "Lord Jim," Joseph Conrad
86. "Ragtime," E. L. Doctorow
87. "The Old Wives' Tale," Arnold Bennett
88. "The Call of the Wild," Jack London
89. "Loving," Henry Green
90. "Midnight's Children," Salman Rushdie
91. "Tobacco Road," Erskine Caldwell
92. "Ironweed," William Kennedy
93. "The Magus," John Fowles
94. "Wide Sargasso Sea," Jean Rhys
95. "Under the Net," Iris Murdoch
96. "Sophie's Choice," William Styron
97. "The Sheltering Sky," Paul Bowles
98. "The Postman Always Rings Twice," James M. Cain
99. "The Ginger Man," J. P. Donleavy
100. "The Magnificent Ambersons," Booth Tarkington

14.9.10

Τι είναι καλό design; 10 κριτήρια

Πότε ένα αντικείμενο είναι σωστά σχεδιασμένο; Ποιές είναι οι προϋποθέσεις για να θεωρείται ότι έχει καλό design;
Ιδού τα κριτήρια:
    chair
  1. Ένα αντικείμενο έχει καλό design όταν είναι λειτουργικό. Με άλλα λόγια, όταν κάνει αποτελεσματικά τη δουλειά που υποτίθεται ότι πρέπει να κάνει. Π.χ. μια καρέκλα με καλό design πρέπει πρωτίστως να είναι κατάλληλη για να κάθεται κανείς αναπαυτικά πάνω της. Μια τοστιέρα πρέπει πρωτίστως να κάνει καλά τοστ.
  2. Ένα αντικείμενο έχει καλό design όταν είναι χρήσιμο και μάλιστα  για -σχετικά- ευρεία κατανάλωση.  Να καλύπτει ανάγκες που αφορούν πολλούς ανθρώπους και όχι για να εξυπηρετεί ειδικές, μεμονωμένες ή εκκεντρικές ανάγκες. Και -ιδανικά- θα πρέπει να δίνει λύση σε κάποιο υπαρκτό πρόβλημα.
  3. Ένα αντικείμενο έχει καλό design όταν είναι εύχρηστο. Ο μέσος χρήστης θα πρέπει να μπορεί να το χρησιμοποιήσει και να το χειριστεί με ευκολία.  Μια υποπαράμετρος στο σημείο αυτό είναι ότι η διαδικασία εκμάθησης το χειρισμού και της χρήσης του προϊόντος να είναι απλή και, κατά το δυνατόν, προφανής.  Αν στην τοστιέρα του παραδείγματος χρειάζεται να διαβάσουμε επί μισή ώρα τις οδηγίες χρήσης, το design είναι προβληματικό.
  4. Ένα αντικείμενο έχει καλό design όταν είναι καλοφτιαγμένο. Η ποιότητα υλικών και κατασκευής πρέπει να είναι εξαιρετική. Μια υποπαράμετρος εδώ που αφορά την παραγωγική διαδικασία: τα υλικά κατασκευής ενός καλοσχεδιασμένου αντικειμένου είναι εύκολο να βρεθούν και η τεχνική της κατασκευής του είναι επίσης εύκολο να υλοποιηθεί.
  5. Ένα αντικείμενο έχει καλό design όταν έχει μεγάλη διάρκεια ζωής. Η τοστιέρα του παραδείγματός μας πρέπει να αντέξει σε καθημερινή χρήση για αρκετά χρόνια και όχι να χαλάσει μετά από μερικά τοστ.
  6. Ένα αντικείμενο έχει καλό design όταν είναι ανθεκτικό. Να αντέχει σε κακομεταχείριση και χρήση κάτω από ακραίες συνθήκες. Π.χ. μια καρέκλα πρέπει να αντέχει να κάτσει ένας χοντρός πάνω της.
  7. Ένα αντικείμενο έχει καλό design όταν είναι εργονομικό. Η εργονομία είναι ολόκληρη επιστήμη, αλλά ,για να το απλουστεύσουμε, η σωστή εργονομική σχεδίαση συνεπάγεται τη μικρότερη δυνατή προσπάθεια, τη μικρότερη δυνατή καταπόνηση, τις λιγότερες κινήσεις, τη μικρότερη δυνατή έκθεση σε κινδύνους ή επιβλαβείς συνθήκες . Π.χ. η καρέκλα του παραδείγματος θα πρέπει να είναι έχει το σωστό ύψος για να μην “πιάνονται” τα πόδια, τη σωστή κλίση για να μην καταπονείται  η πλάτη, το κατάλληλο υλικό για να μην προκαλούνται αλλεργίες, κλπ.
  8. Ένα αντικείμενο έχει καλό design όταν είναι οικονομικό, όταν η τιμή του (αλλά ενδεχομένως και το κόστος λειτουργίας του)  είναι προσιτή στο μέσο χρήστη. Αυτό δεν σημαίνει ότι απαραίτητα πρέπει κάτι να είναι φτηνό για να έχει καλό design, σημαίνει όμως ότι διάφορες ακρότητες και υπερβολές -ιδίως σε είδη πολυτελείας- όπως πανάκριβα ρολόγια και σακ βουαγιάζ ή χρυσές βρύσες και κινητά με μπριγιάν θεωρούνται εξ ορισμού κακό design.
  9. Ένα αντικείμενο έχει καλό design όταν είναι όμορφο (ας μην κάνουμε άλλα σχόλια εδώ. Το τι σημαίνει “όμορφο” και αισθητικά ωραίο είναι μέγιστο φιλοσοφικό ζήτημα και, επιπλέον, εντελώς προσωπικό και υποκειμενικό).
  10. Τέλος, υπάρχει και κάτι ακόμα που αφορά μόνο καινούργια πράγματα: η πρωτοτυπία. Ένα καινούργιο αντικείμενο για να έχει καλό design θα πρέπει να φέρνει καινούργιες ιδέες, να προτείνει νέες χρήσεις, να είναι καινοτόμο, να εκπλήσσει. Αλλά αυτό όπως είπαμε αφορά μόνο καινούργια αντικείμενα, γιατί το καλό design μπορεί να αναφέρεται και σε κάτι παλιό.
Δύο ακόμα επισημάνσεις:
  • Στην πράξη είναι δύσκολο ένα αντικείμενο να καλύπτει και τα 10 σημεία. Γι’ αυτό και ένα 70% μόνο από αυτά -7 στα 10- είναι ίσως αρκετά για να χαρακτηρίσουν κάτι σαν “καλό design”.
  • Μιλήσαμε μόνο για “αντικείμενα”. Μάλλον όμως είναι περιοριστικός αυτός ο όρος. Όλα αυτά τα κριτήρια θα μπορούσαν κάλλιστα να χρησιμοποιηθούν σε οτιδήποτε έχει σχέση με την ευρύτερη έννοια του “σχεδιασμού”: για software, για επιχειρήσεις, για συστήματα, για νομοθετήματα. Με μια, κάπως, διασταλτική χρήση των κριτηρίων μπορούμε να βάλουμε σ’ αυτό το καλούπι κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα που απαιτεί σχεδιασμό.
  • Για κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα. Σίγουρα. Εκτός, βέβαια, από την πραγματική Τέχνη.

15.8.10

Οι καλύτερες ερμηνείες

Πρόσθετα σήμερα κάτι καινούργιες κινηματογραφικές ατάκες στο Γνωμικολογικόν. Ανάμεσα σ’ αυτές ήταν και κάποιες του Άντονυ Χόπκινς από τη «Σιωπή των Αμνών». Και σκεφτόμουν πόσο σπουδαία και συγκλονιστική ήταν η ερμηνεία αυτού του ηθοποιού σ’ αυτό το ρόλο. Ήταν απόλυτα πειστικός, απολαυστικός και απρόβλεπτος σαν ανθρώπινο τέρας.
Δεν είναι πολλές οι ερμηνείες αυτού του επιπέδου στην ιστορία του κινηματογράφου. Κάθισα και έκανα μια λίστα, στα γρήγορα, με τις ερμηνείες που πιστεύω πως υπήρξαν οι κορυφαίες.  Πρόκειται βέβαια για  προσωπικές προτιμήσεις, αλλά δεν νομίζω ότι απέχουν πολύ από μια αντικειμενική αξιολόγηση.
Αφορά μόνο άντρες και μόνο το Χόλιγουντ. Και βασικά πρωταγωνιστικούς ή σχεδόν πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Έχουμε και λέμε:

1. Ο Al Pacino στο "The Godfather, Part II" (Νονός Νο2, 1974).
Κατά γενική ομολογία, η καλύτερη αντρική ερμηνεία στην ιστορία του κινηματογράφου. Ένας Πατσίνο συγκλονιστικός. Ήταν πολύ καλός και στο "Dog Day afternoon" αλλά και σε όλες τις ταινίες που έχει κάνει. Ο τρόπος που παίζει, πάντως, έχει καταλήξει να είναι τυποποιημένος. Κάνει πάντοτε τις ίδιες γκριμάτσες, επαναλαμβάνει τις ίδιες χειρονομίες.

2. Ο Marlon Brando "On the Waterfront" (To Λιμάνι της Αγωνίας, 1954).
Ερμηνεία-σταθμός και σημείο αναφοράς, μαζί με αυτήν στο "Λεωφορείον ο Πόθος". Οι δυο αυτές ταινίες του Καζάν δημιούργησαν το μύθο του Μπράντο. Ήταν αρκετές.




3. Ο Peter O'Toole στο "Lawrence of Arabia" (Λώρενς της Αραβίας) (1962).
Μια μεγάλη ερμηνεία σε ένα κλασικό φιλμ. Δεν είμαι βέβαιος ότι ο Ο’ Τουλ είναι τόσο σπουδαίος ηθοποιός, αλλά είχε, ειδικά σ’ αυτήν την ταινία, απαράμιλλη παρουσία, υπέροχο βλέμμα, αξεπέραστο στήσιμο και φοβερό στυλ. Μου φαίνεται αδιανόητο να είχε παίξει κάποιος άλλος αυτό το ρόλο.


4. Ο Anthony Hopkins στο "The Silence of the Lambs" (Η Σιωπή των Αμνών, 1991).
Τα είπαμε. Εκπληκτική ερμηνεία.

5. Ο Daniel Day-Lewis στο "Gangs of New York "(Συμμορίες της Νέας Υόρκης, 2002)
Και ίσως ακόμα περισσότερο στο "Αριστερό μου πόδι" (1989). Ο Ιρλανδός είναι φοβερός ηθοποιός, και παρόλο που το παίξιμό του δεν έχει υπερβολές, κυριαρχεί στην οθόνη και προσθέτει ένα συντριπτικό βάρος σε κάθε ταινία που εμφανίζεται.

6. O Jack Nicholson στο "One Flew Over the Cuckoo's Nest" (Πάνω από τη φωλιά του κούκου, 1975).
Ο Τζακ είναι μοναδικό φαινόμενο. Εδώ και 40 χρόνια δημιουργεί εκπληκτικούς χαρακτήρες. Από τον "Ξένοιαστο Καβαλάρη" και το "Τελευταίο Απόσπασμα" μέχρι πρόσφατα, όπως τον πολύ δυνατό "Πληροφοριοδότη". Παρόλο που φαίνεται πως το ερμηνευτικό του εύρος είναι μικρό, η δύναμη που υπάρχει σε αυτό το μικρό εύρος είναι αρκετή. Αν η λίστα γινόταν με βάση ποιος έχει αθροιστικά τις περισσότερες υψηλού επιπέδου ερμηνείες ή ποιος έχει τη μεγαλύτερη διάρκεια , ο Νίκολσον θα ήταν άνετα στην πρώτη θέση.

7. Ο Dustin Hoffman στο "Midnight Cowboy" (1969).
Εξαιρετική ερμηνεία από τον Χόφμαν που διήνυε περίοδο μεγάλης φόρμας με τον "Πρωτάρη" και το "Μεγάλο Ανθρωπάκι".

8. Ο Robert De Niro στο "Taxi Driver" (Ο Ταξιτζής, 1975).
Άλλος ένας σημαδιακός ρόλος στην ιστορία του κινηματογράφου. Ο Ντε Νίρο ήταν ακόμα καλύτερος στο "Raging Bull" (1980).  Πάντως από τότε δεν ξαναέφτασε σε αυτά τα επίπεδα. Έκανε πολύ καλή καριέρα και είναι άνετος ηθοποιός, αλλά έχω την εντύπωση ότι παίζει τον ίδιο ρόλο σε όλες τις ταινίες του, με άλλο όνομα.

9. Ο Jeff Bridges στο "The Big Lebowski" (1998).
Μια υπέροχη ερμηνεία σε μια καλτ ταινία, που χρωστάει την αίγλη της κατά κύριο λόγο στον πρωταγωνιστή της. Ο Μπρίτζες δίνει την εντύπωση ότι παίζει τον εαυτό του, αλλά αυτήν την εντύπωση τη δίνει σε όλες τις ταινίες του, σε εντελώς διαφορετικούς ρόλους. Ένα εξαίρετος, συμπαθέστατος και μάλλον υποτιμημένος ηθοπποιος.

10. Ο Tom Hanks στο "Big" (1988).
Μπορεί να θεωρείται εμπορικός και ανάλαφρος ο Τομ Χανκς, και να σνομπάρεται από την εγχώρια κριτική (δεν έχει καμιά σημασία) αλλά είναι εξαίρετος ηθοποιός. Ήταν εξαιρετικές οι ερμηνείες του και σε πολλές άλλες ταινίες όπως στο "Terminal" στο "Φόρεστ Γκαμπ" και σχεδόν παντού όπου έπαιξε.

11. Ο Johnny Depp στο "Edward Scissorhands" (Ο Ψαλιδοχέρης, 1990).
Συγκλονιστική, αισθαντική  ερμηνεία από τον Ντεπ, του οποίου η καριέρα συνεχίζεται σε σταθερά ανοδικό ρυθμό. Είναι πολύ καλος και σε άλλους ρόλους όπως στους "Πειρατές", αν και,εκεί, το παρακάνει λίγο.

12. Ο Bill Murray στο "Groundhog Day" (Η Μέρα της Μορμότας, 1993).
Η ταινία είναι ένα παραγνωρισμένο αριστούργημα. Και ο Μάρεϋ απολαυστικός και πολύ cοol, όπως σε ό,τι έχει παίξει.

13. Ο Michael Keaton στο "Beetlejuice" (Ο Σκαθαροζούμης, 1988) .
Απίστευτη ερμηνεία από τον Κήτον που αξιοποίησε στο έπακρο έναν αβανταδόρικο ρόλο. Ο Κήτον δεν έκανε την καριέρα που του άξιζε ίσως επειδή, φυσιογνωμικά, παραείναι γλυκούλης (στον "Σκαθαροζούμη" πάντως ήταν μεταμορφωμένος σε τέρας).

14. Ο Jack Lemmon στο "Some Like It Hot" (Μερικοί το προτιμούν καυτό, 1959).
Απολαυστικός ο Τζακ Λέμον σε έναν από τους καλύτερους κωμικούς ρόλους της ιστορίας του κινηματογράφου. Ήταν πολύ καλός και στην "Γκαρσονιέρα" και στο "Παράξενο ζευγάρι".

15. Ο Paul Newman στο "Cool Hand Luke" (Ο Μεγάλος Δραπέτης, 1967).
Ξεχασμένη στην Ελλάδα ταινία -δεν την παίζει ποτέ η τηλεόραση- αλλά θεωρείται cult και είναι η καλύτερη ερμηνεία  του Πωλ Νιούμαν. Ο οποίος ήταν πολύ καλός και στην "Ετυμηγορία" και στο "Χρώμα του Χρήματος".

Υπάρχουν βέβαι και πολλοί άλλοι με εξαιρετικές ερμηνείες. Όπως ο Foxx στο "Ray" (2004) ή ο George Scott στον "Πάττον". Αλλά κάπου έπρεπε να τελειώσει αυτή η λίστα. Εξάλλου από εδώ και κάτω νομίζω πως υπάρχουν πολλές ερμηνείες που είναι μεν άψογες και δυνατές αλλά χωρίς να σε αφήνουν άναυδο όπως οι ερμηνείες στην παραπάνω λίστα (τουλάχιστον μέχρι τη θέση 9).

Συνειδητοποιώ, ξανατσεκάροντας αυτά που έγραψα, ότι κάποιες από τις ταινίες που ανέφερα δεν τις βλέπουμε ποτέ: "Το Τελευταίο Απόσπασμα", "Ο Μεγάλος Δραπέτης", "Το Μεγάλο Ανθρωπάκι". Κοινό τους χαρακτηριστικό ότι είναι αντιαμερικανικές με πολύ ουσιαστικό τρόπο. Είναι τελείως έξω από τα πρότυπα που λανσάρουν γενικά οι ταινίες του Χόλιγουντ, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Υποψιάζομαι ότι δεν είναι τυχαίο. Οι Αμερικανοί είναι πολύ προσεκτικοί με την εικόνα τους που περνάει σε άλλες χώρες και ίσως βρίσκουν τρόπο να αποθαρρύνουν την επανάληψη τέτοιων ταινιών. Δεν πρόκειται για παρανοϊκή υποψία. Εδώ, δεν βλέπουμε ταινίες με τον Β’ Παγκόσμιο επειδή ενοχλούνται οι Γερμανοί και ταινίες για το Εικοσιένα επειδή δυσφορούν οι Τούρκοι.